Verhuisbericht

Ik ben verhuisd naar Wordpress. Naar mijn idee biedt dat iets meer mogelijkheden dan Blogger. Het is me gelukt alle berichten over te zetten. Dat was eigenlijk heel simpel.
Kom gerust een kijkje nemen op www.kariendamen.wordpress.com

Neem een paraplu mee, het sneeuwt er momenteel.

Nieuwsbeeld

Wij hebben besloten ook een bezoek te brengen aan het Caribische deel van het koninkrijk. Te beginnen met Aruba. 

Deze week waren de mooiste foto's afkomstig van het bezoek dat Willem-Alexander en Maxima brachten aan de Nederlandse Antillen. Blauwe luchten, prachtige stranden en een vrolijke ontvangst. Ministers aan het werk in hemdsmouwen en zelf fotograferend voor een bericht op facebook. Deze foto is afkomstig van de app NRC in Beeld.

Tijd is kort

Ik kwam in een dagboek uit 2003 een mooi citaat tegen. Het komt uit een roman van Pauline Slot, Zuiderkruis. De hoofdpersoon Emma zegt hierin: "De intuïtie die maakt dat ik nooit vroeger begin dan nodig en nooit later dan noodzakelijk".  Helaas heb ik het boek niet in mijn bezit anders kon ik je vertellen wat voor iemand de hoofdpersoon was en waarom ze tot deze uitspraak komt.
Het lijkt me geweldig zo in het leven te staan. Zo zelfverzekerd te zijn dat je altijd het juiste op het juiste moment doet. Het vervolg van het citaat is eigenlijk nog mooier. "Nu hebben handelingen voor mij per definitie de status van plan B, waarop ik terugval als afwachten faalt."

Bij mij is het precies andersom, alles wat ik me voorneem te doen krijgt de status van plan A. Daarom heb ik per definitie veel te veel te doen. Als dat niet lukt val ik terug op plan B en dat is betere tijden afwachten of de prins op het witte paard.

Ik moet namelijk gered worden van mijn eigen ontevredenheid en het tobben over al weer het volgende werkje dat om aandacht vraagt. Genieten gaat helaas niet op commando ook niet op dat van mezelf. Tijd is kort, maar muziek maakt mijn hoofd leeg en brengt me weer bij mij zelf.

The Scene - Tijd Is Kort

doe wat je moet doen onder de hemel
met het oog op je gericht
doe wat je moet doen in deze wereld
met het licht in je gezicht
doe wat je moet doen onder de hemel
met een groot en mooi geloof
doe het met de dingen die je drijven
en de spoken in je hoofd

doe het voor je vader
doe het voor een vrouw
doe het voor jezelf, voor een ander
voor degeen waarvan je houdt

want tijd is kort, ik heb het gezien
tijd is kort, en aan het eind
vergetelheid

doe wat je moet doen onder de hemel
met een groot en mooi geloof
laat de vrouwen om je lachen
klop de mannen op hun hoofd
doe wat je moet doen in deze wereld
met een groot en mooi lawaai
doe het met de dingen die je drijven
wees naí¯ef maar wees niet saai

doe het voor je vader
doe het voor een vrouw
doe het voor jezelf, voor een ander
voor degeen waarvan je houdt

want tijd is kort, ik heb het gezien
tijd is kort, en aan het eind
vergetelheid

Een groene kerst

Design in Mode en Textiel 2012-2013, a set on Flickr




Al een tijdje doe ik mode en design op het CKC in Zoetermeer. Het afgelopen seizoen was het thema Reizen. Het idee is dat leerlingen van verschillende disciplines rond dit thema gelijktijdig een expositie hebben. Mijn werk was toen nog niet af. Wel heb ik laten zien waar ik mee bezig was.
Mijn werk is nog steeds niet af. Het streven is kerstmis 2013. Zoals je aan de foto's kunt zien wordt dat een groene kerst.

Reizen betekent voor mij onderweg zijn. Het gaat niet om een bestemming. Het gaat om in beweging zijn. Het beeld is wat ik kijkend uit het raam voor bij zie glijden reizend door Nederland. Het gaat om tinten groen en blauw. Lucht en weiland vloeien in elkaar over. Het wordt daardoor wat dromerig. Of mijn wereld zonder lenzen in. De stof is daarom transparant, organza. Ik heb hem zelf geschilderd.

Dat het een jurk moest worden stond voor mij direct al vast. Dankzij de docente Layla Kuhnen werd dat de Jurk. Een vertaling van ontwerp naar patroon. Een proefmodel heb ik al gemaakt. Ziet er een beetje bont uit, maar zo krijg je een idee.

Verjaardagsvisite

Gisteren hadden we een verjaardagsfeest. Naarmate het buiten donkerder werd, werden de verhalen sterker. Uiteindelijk ging het over alle dommigheden die men ooit had begaan. Mijn buurman vertelde hoe hij ooit voor te veel geld een barbecue had aangeschaft voor binnen. De dame in de winkel was erg knap en aardig, vandaar. Ze hadden het apparaat één keer gebruikt. Mijn man wist zich ook nog wel een nutteloze aankoop te herinneren in ons huishouden. Wij hadden een nieuw koffieapparaat gekocht, een Nespresso machine. Een mooi rood geval stond te blinken op het aanrecht. Het leek mij erg leuk om daar een rekje naast te zetten voor de koffiecups. Die koffiecups zien er op zichzelf mooi uit en in zo'n rekje zou dat helemaal goed uitkomen. Toevallig waren ze bij de xenos in de aanbieding. Het was druk, dus ik pakte  snel een doos met zo'n houder van de stapel
Thuisgekomen pakte ik het rekje uit en wilde de cups er in doen. Dat lukte niet, ik begreep er niets van, probeerde het van alle kanten, maar de cups bleven door de openingen in de houder vallen. Het heeft een dag geduurd voordat ik in de gaten had dat het niet aan mij of aan de deugdelijkheid van het rekje lag. Want wat bleek, het rekje was bedoeld voor de cups voor de Dolce Gusto van Krups. Dat stond zelfs op de doos.
Er mee terug gaan naar de winkel vond ik te gênant. De doos met rekje staat als een terechtwijzing in onze boekenkast. Wie weet, komt er nog iemand langs die wel een bijpassend apparaat bezit.

Gluren bij de buren, werkbezoek griffiers

 

Moge partijbelang en persoonlijke voorkeur van deze zetel verre blijven en hier heersen een geest die tegenover allen gelijk is

Altijd interessant om bij een ander te kijken. Dat bleek vorige de week weer tijdens de bijeenkomst met de griffiers van mijn leergang. We werden ontvangen door de griffier van de deelgemeente Noord in Rotterdam. Nadat we waren bijgepraat waren over het aftreden van de voorzitter van de deelraad en al het politiek gedoe dat daar bijhoort, gingen we over tot ons inhoudelijke programma.

Onze collega uit Enschede liet hun nieuwe raadsinformatiesysteem zien. Dat deed hij samen met de leverancier van het programma, Muze uit Enschede. Het systeem is nog niet in de lucht. Dat komt omdat Enschede ambitieus is en een stap verder wil gaan. De gemeenteraad wil ook reacties van bewoners op plannen uitlokken met het systeem. Als de bewoners niet naar je toe komen je de volle cafe’s moet opzoeken, de social media dus.

We kunnen wel een beeld krijgen van het systeem door op de sites van Dinkelland en Hellendoorn te kijken, die maken er ook gebruik van. Raadsleden kunnen de site naar persoonlijk inzicht indelen. Alle beschikbare stukken zijn in te delen zoals gebruikelijk naar vergadering of type stuk (brieven, moties etc.) maar ook naar thema. Erg handig voor wie een dossier wil volgen. Ook is er een directe koppeling met facebook en twitter.

Een van mijn collega griffiers had naar aanleiding van de discussie rond de stukkenstroom nog een goede tip voor ons. Hij maakt gebruik van google calender om zijn raadsleden te attenderen op extra bijeenkomsten en uitnodigingen. Hiervoor hebben wij ook wat aan het ontwikkelt op  de griffie. Misschien kan het een mooie aanvulling zijn daarop, maar we zullen het wel moeten uit proberen.

De raadzaal

Voor de stembriefjes

In de middag gingen we op bezoek bij de griffie van de gemeente Rotterdam. We kregen een rondleiding door het stadhuis. Omdat het Rotterdamse stadhuis een monument is mag er niets veranderd worden. De raadzaal is dus nog volledig monistisch. De griffier zit er tussen de leden van het college. Lijkt me een vreemd gevoel. Op de griffie werken 25 mensen op 45 raadsleden, als je dat vertaald naar de situatie in Zoetermeer hebben wij, met 39 raadsleden recht op 22 griffiemedewerkers.

Het was voor mij bekend terrein, maar het gebouw blijft indrukwekkend.

Tot slot hebben we heerlijk gegeten in het Turks-Koerdische restaurant Shalan, een aanrader. Waar wordt je nog uitgezwaaid door de eigenaren?

De foto's zijn gemaakt door Mark van Dongen.

Een lege boekenkast

We lezen te weinig zei Bastiaan Bommelje in het NRC afgelopen zaterdag. De boekenverkoop is schrikbarend gedaald sinds het topjaar 2008. Het aantal verkochte e-books compenseert dit niet en bibliotheken worden alleen maar gesloten. Nederland ontleest volgens hem in een razend tempo. De 60-plussers in ons land lezen bijna zes keer meer als jongeren tussen 12 en 19 jaar. De taalvaardigheid neemt af.

Het digitaal lezen van teksten biedt geen soelaas.  Uit onderzoek blijkt dat dit gefragmenteerd en minder geconcentreerd gebeurt. Dit leidt tot minder opname van informatie en vooral argumentatie. 

De conclusie die ik uit het artikel trek is dat we met z’n allen dommer worden. Of deze bewering nu waar is, hij staat in ieder geval recht tegenover de bewering van mijn grootvader. Die zei tegen zijn dochters dat je van te veel lezen dom werd. Lezen werd vooral in de arbeidersklasse gezien als nutteloos tijdverdrijf. Het lezen heeft de generatie van mijn moeder, en misschien ook de mijne, geëmancipeerd.

Van de schrik ben ik weer aan het lezen gegaan. De krant van zaterdag heb ik helemaal uitgespeld en ik ben eindelijk aan het boekenweek geschenk begonnen. Het boekje van Kees van Kooten. Dat was het laatste nog ongelezen boek in huis. Het liefst lees ik romans en thrillers. Ik weet niet of ik daar veel wijzer van word. Ik denk dat ik het maar hou bij de uitspraak: Lezen is vakantie voor je hoofd.

Uit het NRC van 21 en 22 september 2013