Dat was de titel van een boek dat ik
opensloeg om inspiratie op te doen voor het thema Japan. Het centrale thema van
dit seizoen op het Centrum voor Kunst en Cultuur (CKC) in Zoetermeer.
Bij Japan denkt iedereen al snel aan
kimono’s. En die stonden dan ook in dit boek, maar zo bijzonder, dat ik bleef
kijken. De vluchtige schoonheid van het licht van de zon, de maan, de sterren,
de tere kleuren van de kersenbloesems, de rode gloed van de bladeren in het
najaar, de glinsterende puurheid van de sneeuw in de winter, was er in
gevangen.
De kimono’s in het boek zijn van Itchiku
Kubota (1917-2003).Op14-jarige leeftijd werd hij leerling aan de Ozakischool
voor handgeverfd yuzen in Tokyo. Een techniek om stoffen te verven Toen hij 20
was maakte hij in een museum kennis met tsjujigahana, letterlijk: bloemen op
het kruispunt, een eeuwenoude en vergeten verftechniek. Hij vond de stof zo
mooi dat hij zich in een andere wereld waande. Het stukje stof, halfvergaan
toonde nog steeds een rijkdom van kleur, gevoel voor het eenvoudige en
elegantie. Ik heb er maar een geplaatst maar hier kun je er nog meer bewonderen.
Hij bleef yuzen verven om in zijn
levensonderhoud te voorzien. Ondertussen probeerde hij de juiste techniek terug
te vinden. Hij had al snel door dat hij de tsjujigahana na kon maken maar dat
hij daar vele jaren mee bezig zou zijn. Hij wilde het zo dicht mogelijk
benaderen als maar mogelijk was, maar wel op een moderne manier.
Jaren van experimenteren volgden. Hij
ontwikkelde de Itchiku Tsujigahana, een nieuwe verftechniek. In 1977 was de
eerste tentoonstelling van zijn werk in Tokyo. En deze maakte gelijk veel
indruk.
Een kimono heeft een eenvoudig uiterlijk. Met
zijn hele precieze geometrische vormen is het al een kunstwerk op zich. Elke
kimono staat voor meer dan een jaar werk.
Ik nam mij voor ook een kimono te maken met
een landschap, in natuurtinten en uiteraard met kersenbloesem. Om het gevoel te
benaderen van het monnikenwerk van Itchiku Kubota heb ik alles met de hand
gedaan. Het gebruikte materiaal is fleece, kant, katoen, wol en linnen. In het
tuincentrum heb ik een nagemaakte tak kersenbloesem gevonden.
Ik heb gewerkt vanuit een globaal plan. Mijn
gevoel heeft via mijn vingers de rest gedaan. Dat was een gevoel van geluk,
maar slechts een schaduw van het geluk van Itchiku Kubota.
Zoals je kunt zien ben ik wel een beetje trots op mijn werk. Ik heb het dan ook ingestuurd voor de 3D wedstrijd van het CKC. Binnenkort volgt meer informatie op de agenda van het CKC.
Zoals je kunt zien ben ik wel een beetje trots op mijn werk. Ik heb het dan ook ingestuurd voor de 3D wedstrijd van het CKC. Binnenkort volgt meer informatie op de agenda van het CKC.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten