Feyenoord - Roda JC

Zojuist heb ik mijn fiets opgehaald bij de fietsenmaker. Een reparatie en wat onderhoud kostte in totaal 72 euro. Tel daarbij op een enkele reis met de Randstadrail. De uitkomst van een middag in de grote stad. Zonder te winkelen.

Vorige week zondag was ik bij een vriendin in Rotterdam op bezoek geweest. Ze woont midden in het centrum van de stad, vlak bij de Pauluskerk. Ik was op de fiets, want het was mooi weer. Met een flinke ketting zet ik mijn fiets dan vast aan een fietsenrek.  aan het eind van de middag stond hij er nog. Er kwamen net een man en een jongen aangelopen. De man stelde opgelucht vast dat zijn fiets er ook nog stond. Het was pas zijn zesendertigste sinds hij in Rotterdam woonde.

Een goede ketting helpt wel, zei ik. Nou, zei de man, daar zou ik toch maar niet altijd op rekenen. Soms ligt er alleen nog een ketting, wel op slot, dat dan weer wel. Onszelf toch gelukkig prijzend vervolgden wij onze weg. De man en jongen liepen in de richting van de Westersingel en ik fietste naar de Coolsingel. Ter hoogte van de Bijenkorf hoorde ik een bonkend geluid, dat leek wel een lekke band. Het was een lekke band, mijn lekke achterband, mijn lekvrije achterband.

Wat nu, het was nog een heel eind naar Pijnacker. In het weekend mag je gelukkig je fiets meenemen in de metro en station Beurs was dichtbij. Het was niet druk meer in de stad en op het metrostation. Waar ik even geen rekening mee had gehouden was dat er op zondag gevoetbald wordt. De metro zat tjokvol met supporters, zo te zien allemaal Feyenoordfans. Een beetje ongemakkelijk wurmde ik mijn fiets het treinstel in. Ze waren in een opperbeste stemming want Feyenoord had gewonnen. Waarom ga je niet fietsen, vroeg er een. Ik heb een lekke band, zei ik. Je kunt hem toch plakken, je hebt je pakspullen bij je, zei een ander, wijzend op het tasje onder mijn fietszadel. Daar zit mijn ketting in, antwoordde ik.

Het volgende station werd omgeroepen met een waarschuwing dat er links uitgestapt moest worden. Dat is mazzel zei ik, want ik stond met mijn fiets bij de deur aan de rechterkant. Maar er stapte bijna niemand uit. Gaan jullie eigenlijk niet de verkeerde kant uit als feyenoordsupporters, vroeg ik daarom. Want we reden de stad uit richting Den Haag. Nee hoor, zei een gezellig ogende, wat oudere man. Feyenoord supporters heb je overal, zelfs in Brabant. Zelf kom ik uit Delft. Maar jij bent ook ver van huis met de fiets, vervolgde hij. 

Bij elk station werd mijn fiets hulpvaardig aan de kant geschoven als iemand er uit wilde. Op Pijnacker-Zuid nam ik afscheid van mijn reisgenoten. Ik was weer helemaal tevreden met de wereld en zijn bewoners. Thuisgekomen bleek er een lange schroef in mijn band te zijn geboord. Hij zat net opzij van het loopvlak tot aan de kop er in. Een dure grap.

Ik denk dat ik maar een provinciaal blijf, dan maak je nog eens wat mee.