Modern Hollands landschap

Molenlaan met regenboog, Pijnacker

Ik woon in een landbouwgebied. Maar zo ervaar ik dat niet. Doordeweeks fiets ik tussen de kassen door naar mijn werk in Zoetermeer. Ga ik in het weekend zomaar een stukje fietsen of wandelen, is het tussen de kassen. Het geeft mij het gevoel dat ik in een industrieel gebied woon. De complexen worden ook steeds groter en hoger. Ook De belemmeren de kassen het zicht op het polderlandschap. En is er een doorkijkje, dan zie ik in de verte de windturbines bij Bleiswijk of de nieuwe Hoogspanningsmasten van het KV 380 traject.

Het enige pluspunt vind ik de kleine kraampjes langs de weg. In de kassen rondom Pijnacker groeien veel bloemen maar ook groenten zoals komkommers en courgettes. Wat niet geschikt is voor de groothandel komt in die kraampjes terecht. Kromme courgettes willen we niet als consument in de supermarkt. Soms koop ik onderweg wat. Voor een euro of twee heb je een pond snijbonen of een zak met paprika's. Omrijden via Berkel levert rozen of hortensias op.

Vervallen kas aan de Molenlaan, Pijnacker

Sinds kort doe ik mee aan #UrbanSnap, een fotospel op Google+. Het werkt als volgt. Elke week kiezen de twee initiatiefnemers uit de Verenigde Staten een thema. Heb je een foto gemaakt die past in het gekozen thema, dan plaats je die op Google+. Foto's van over heel de wereld met hetzelfde onderwerp bij elkaar gezet, geven een aardig beeld van het dagelijkse straatbeeld. Hoe verschillend dat is en ook weer niet.

Zelf, fotografeer ik het liefste wat ik zoal onderweg tegenkom. Meestal vind ik wel iets wat past in het thema. De bijgevoegde foto's zijn het resultaat van de thema's Zig Zag en One kind of a Wall. Het aardige van het fotospel is dat ik met heel andere ogen naar mijn eigen omgeving ben gaan kijken. Het is een uniek modern Hollands landschap, voor wie het wil zien.

De zonsopgang aan de Monnikenweg, Pijnacker

Kas met orchideeën, langs de N470, Pijnacker

Ruim je Ryck, deel 2

Begin dit jaar schreef ik over een zoektocht naar een goed voornemen voor 2012. Het moest een niet al te ingewikkeld voornemen zijn en dus vol te houden.

Nu was de gemeente Pijnacker-Nootdorp eind 2011 samen met Avalex een proef gestart. Het idee is dat bewoners afval inleveren op een centraal punt in ruil voor geld. Dat geld kun je schenken aan een goed doel of op je eigen rekening laten bijschrijven. Simpel te doen toch? Ik moest alleen nog een goed doel verzinnen.

Een week later bleek dat ik niets meer hoefde te verzinnen, want E. was al begonnen met inzamelen. Terwijl hij eerder had beweerd dat dat hele Ryck een onzinnig idee was.

Het gevolg is dat zolder en garage zijn opgeruimd en kledingkasten uitgemest. Dat leverde ons tot nu toe 20 euro op. Mijn echtgenoot zou het liefste de nee/nee sticker van onze brievenbus willen krabben. Dan schiet het tenminste een beetje op.

Wij zijn niet de enige die enthousiast zijn over de proef. Uit de evaluatie van de gemeente blijkt dat eenderde van alle huishoudens mee doet. Was je eerst een sukkel als je je oud papier en textiel wegbracht, nu ben je een sukkel als je het niet doet. Het gaat in een moeite door als je toch boodschappen gaat doen.

Vanwege het succes heeft het college van burgemeester en wethouders voorgesteld door te gaan met de proef. Ryck kan dan verder groeien en zijn kostendekkenheid bewijzen. Dat betekent wel dat de gemeente nu moet gaan betalen. De gemeenteraad heeft vraagtekens gezet bij de manier waarop. In deze tijd wil men geen lastenverzwaring, het gaat om 15 euro per huishouden. Aan de andere kant begrijpt iedereen dat het inzamelen van afval slimmer moet. Afval gaat vanwege de grondstoffen op termijn geld opleveren, veel geld. Het college is opnieuw aan het rekenen gegaan en het is even onduidelijk wanneer er een besluit genomen gaat worden. Ik hoop op een positief besluit, met Ryck heeft Pijnacker-Nootdorp zich als vernieuwer op de kaart gezet.

Wanneer er ontwikkelingen zijn hou ik jullie op de hoogte.