Pagina's

vrijdag 23 maart 2012

Weefsels van licht



Dat was de titel van een boek dat ik opensloeg om inspiratie op te doen voor het thema Japan. Het centrale thema van dit seizoen op het Centrum voor Kunst en Cultuur (CKC) in Zoetermeer.
Bij Japan denkt iedereen al snel aan kimono’s. En die stonden dan ook in dit boek, maar zo bijzonder, dat ik bleef kijken. De vluchtige schoonheid van het licht van de zon, de maan, de sterren, de tere kleuren van de kersenbloesems, de rode gloed van de bladeren in het najaar, de glinsterende puurheid van de sneeuw in de winter, was er in gevangen.

De kimono’s in het boek zijn van Itchiku Kubota (1917-2003).Op14-jarige leeftijd werd hij leerling aan de Ozakischool voor handgeverfd yuzen in Tokyo. Een techniek om stoffen te verven Toen hij 20 was maakte hij in een museum kennis met tsjujigahana, letterlijk: bloemen op het kruispunt, een eeuwenoude en vergeten verftechniek. Hij vond de stof zo mooi dat hij zich in een andere wereld waande. Het stukje stof, halfvergaan toonde nog steeds een rijkdom van kleur, gevoel voor het eenvoudige en elegantie. Ik heb er maar een geplaatst maar hier kun je er nog meer bewonderen.

Hij bleef yuzen verven om in zijn levensonderhoud te voorzien. Ondertussen probeerde hij de juiste techniek terug te vinden. Hij had al snel door dat hij de tsjujigahana na kon maken maar dat hij daar vele jaren mee bezig zou zijn. Hij wilde het zo dicht mogelijk benaderen als maar mogelijk was, maar wel op een moderne manier.

Jaren van experimenteren volgden. Hij ontwikkelde de Itchiku Tsujigahana, een nieuwe verftechniek. In 1977 was de eerste tentoonstelling van zijn werk in Tokyo. En deze maakte gelijk veel indruk.

Een kimono heeft een eenvoudig uiterlijk. Met zijn hele precieze geometrische vormen is het al een kunstwerk op zich. Elke kimono staat voor meer dan een jaar werk.

Ik nam mij voor ook een kimono te maken met een landschap, in natuurtinten en uiteraard met kersenbloesem. Om het gevoel te benaderen van het monnikenwerk van Itchiku Kubota heb ik alles met de hand gedaan. Het gebruikte materiaal is fleece, kant, katoen, wol en linnen. In het tuincentrum heb ik een nagemaakte tak kersenbloesem gevonden.
Ik heb gewerkt vanuit een globaal plan. Mijn gevoel heeft via mijn vingers de rest gedaan. Dat was een gevoel van geluk, maar slechts een schaduw van het geluk van Itchiku Kubota.  


Zoals je kunt zien ben ik wel een beetje trots op mijn werk. Ik heb het dan ook ingestuurd voor de 3D wedstrijd van het CKC. Binnenkort volgt meer informatie op de agenda van het CKC.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten